RIBOLOV se razvio kasnije od lova. U paleolitu i srednjem kamenom dobu koriste se koplja i harpuni da bi se ulovila riba.
Tada se ribarilo prvenstveno radi prehrane, a već stari Egipćani love ribu iz zabave. Homerova Grčka takođe je znala za ribolov. Zabeleženo je da ribari u staroj Grčkoj nose zelenkasta i sivkasta odela, po kiši i vetru kabanicu, na nogama čizme ili nepromočive cipele, stoličice i termose za piće.
Lovi se plovkom, udicom, sekirom, mrežama, mamcima, valjcima. Ribarenje je u Zemunu dugog veka. Ribarski esnaf je bio razvijen još 1754. godine, a u esnaf je bio uključen 31 ribar. Lovili su najviše morunu, koje je bilo u velikim količinama, i ostale ribe koje se love i danas.
Pre više od sto godina u Zemunu je bilo oko 500 porodica koje su se isključivo bavile ribarenjem. Zemunski alasi (reč je mađarskog porekla) uglavnom ribare sami. Poznaju kulinarske veštine, spravljaju riblje specijalitete, znaju mesta gde se lovi određena vrsta ribe i vreme kada riba najbolje „grize“. Ranije su zemunski alasi birali alasa godine. Godine 1932. za alasa godine izabran je Franjo Frlog, 1938. Adam Simić, pa Đuro Popić… Aleksandar Grujin iz Starih Banovaca ulovio je 1973. godine morunu dužine 3,5 metara, tešku 282 kilograma; Čeda Žuk je 1981. godine ulovio soma dužine 1,5 metara…
Zemunski alasi ne vole da ih pitaju kuda će kad polaze na pecanje; oni se, radi „uroka“, ne vraćaju po zaboravljene stvari. Tradicionalna su u Zemunu takmičenja u spremanju riblje čorbe, ribljeg paprikaša i ostalih ribljih specijaliteta pod nazivom „Zlatni kotlić“. Ovo i druga takmičenja u pecanju i spremanju ribe, prilika su da se čuju razne alaske priče i dogodovštine.
Danas se svega nekoliko Zemunaca bavi ribarenjem kao profesijom. Najveći broj onih koji zabacuju udicu u Dunav to čini radi zabave. Osim nekoliko profesionalnih ribara, postoji još jedan broj ribara koji se bave ribarstvom kao dopunskim zanimanjem i od njih se, takođe, na Dunavu uzvodno od restorana „Šaran“ ujutro i naveče može kupiti sveža riba.
U Zemunu se ribarstvo kao privredna delatnost razvija kroz Ribarsko gazdinstvo „Beograd“, osnovano 1947. godine.
Od dvanaest ribara na Dunavu i 180 tona prometa ribe u godini osnivanja, Gazdinstvo se razvilo u organizaciju koja je nekada zapošljavala 438 radnika i godišnje proda oko 16.000 tona ribe.
